In antwoord op Tuyzentfloot.
Wel , mijn invalshoek was dat het wegwimpelen van Navalny’s documentaire op basis van de kwaliteit van de data niet het goede spoor was. De renderings geven in een aantal gevallen een goed beeld van de staat in 2011 en in andere gevallen van een geplande of voorgestelde staat. De zwakte zit vooral in hoe dat gekoppeld wordt met de agenda dat Putin weg moet en dan komt alles goed. Een misvormde anticorruptieagenda.
Het Steele dossier daarentegen is echt goedkoop. Het bestaat uit wat toogpraat en wat gegoogelde informatie en het zou nooit door een serieuze screening geraken. Cohen zag dat onmiddellijk. Het kost niks om te zeggen dat er een film over plasseks bestaat. De achtergrond van dat dossier is nu goed gekend.
Dossiers van Bellingcat en Navalny zijn van een andere orde kunnen niet zomaar weggewimpeld worden. Tobias Schneider zijn GPPI over Syrië en ASPI over China zitten daartussen, ze werken meer op kwantiteit met een soort veralgemeende ‘stovepiping’.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Ach al die heren en dames noemen zich dan onafhankelijk maar leven intussen wel van de centen die hen vanuit Washington, Parijs, Riyad, Doha, Londen en Berlijn worden toegestopt om de simpele reden dat hun prietpraat voor hen bruikbaar is. Is het onbruikbaar dan geen geld. Hoeren noem ik het.
Dit is zo voor het Duitse Global Public Policy Institute (GPPI) van die Tobias Schneider als het Australische ASPI. Ik kreeg recent in mijn bezit een Britse regeringsevaluatie van Bellingcat en daarin wordt die zonder omfloerste woorden – het is een intern document – omschreven als een stel bedriegers.
Willy Van Damme