Willy,
Raul Hilberg wordt als een autoriteit beschouwd mbt het holocaust onderzoek. Hilberg schreef in 1961 nog dat Hitler tweemaal opdracht had gegeven voor uitroeiing van de joden. In 1985 moest hij toegeven dat dit nooit gebeurd is. Er is nooit een plan, een order of een budget voor de holocaust ontdekt. Hilberg’s standpunt was toen dat ‘all had been done without an order and without a plan through “an incredible meeting of minds, a consensus-mind reading by a far-flung bureaucracy”, the bureaucracy of the Third Reich.’
De moord op 6 miljoen mensen is dus volgens de grootste deskundige ( Hilberg) gepleegd op initiatief van losse individuen… Zouden die ook zelf het Zyklon B betaald hebben?
David Cole, een joodse onderzoeker, zegt dat in 1945 er getuigenverkalringen waren over gaskamers in 22 kampen. De Amerikanen onderzochten àlle kampen, en vonden nergens bevestiging. Maar in 6 kampen konden ze geen onderzoek plegen. Die lagen in Russisch gebied. Dat waren de 6 kampen waarvan we nu nog ‘weten’ dat er gaskamers waren. ‘Weten’ is wel wat veel gezegd. Er zijn slechts getuigenverklaringen… http://tiny.cc/mncn5
Het tijdschrift ‘Ost Europa’ heb ik zelf aangetroffen in het NIOD te Amsterdam ( = Oorlogsdocumentatie). Een serieus tijdschrift dus. In 2002 schreef Fritjof Meyer in ‘Ost Europa’ dat uit zijn berekeningen bleek dat in Auschwitz maximaal 360.000 mensen vergast kunnen zijn.
Dan zegt men vaak: “Het maakt niet uit of er nu 1 miljoen vergast zijn of 6 miljoen, het blijft een grote catastrofe.” Maar dezelfde mensen die dat beweren houden wel fanatiek vast aan het getal van 6 miljoen, ook al is dat met zekerheid onjuist. http://www.vho.org/GB/c/Meyer.html
Over de steun van de VS aan de communisten:
Gedurende de jaren 1937 tot 1945 was er geen strijd tussen de Nationalisten en de communisten, omdat ze samen tegen de Japanners moesten vechten.
Na 1945 was Japan verslagen. Was men in de VS dan na 1945 toch nog bang voor Japan? En blijkbaar niet voor een mogelijk communistsiche China ? Dus de VS was na 1945 banger voor een verslagen Japan dan voor een communistisch blok Rusland-China. Ik kan dat niet begrijpen.
Ja Verheul
Antwoord:
Holocaust
Kijk, ik ben geen expert van de holocaust en dat was ook niet het onderwerp waarop je hier reageerde. Dat ging immers over het boek van Walter Baeyens.
Bovendien kom je hier met voor mij totaal onbekende namen van figuren en citaten uit hun boeken of andere teksten aandraven om blijkbaar je vermoeden te stzven dat de holocaust nep was.
Nu is dat ook voor mij wel een leuk onderwerp om onderzoek over te doen. Het vergt wel een boel werk zodat ik andere zaken die ik plan moet uitstellen. Wat al minder leuk is. Verder zit je hier gewoon te zoeken naar wat ik het best ‘spoken’ moet noemen.
Vooreerst had ik dus nog nooit van die in 2007 gestorven Raul Hilberg gehoord. Wat zoekwerk leverde mij op dat dit inderdaad een van de meest gerenommeerde onderzoekers is geweest op het vlak van de holocaust. En dus geen clown zoals die waarmee je voorheen al eens afkwam.
Hij was een jood van Midden-Europese afkomst die in de jaren dertug naar de VS was gevlucht en inderdaad mee met het Amerikaanse leger door West-Europa op veroveringstocht was getrokken en daarbij door zijn kennis en achtergrond veel aandacht had voor de holocaust. Dat was na verloop van tijd ook zijn specifieke taak in het Amerikaanse leger.
Zoals jij hem hier echter poogt voor te stellen is echter echt niet kunnen. Je doet het hier voorkomen alsof de man zelfs de holocaust ontkende. Wat een leugen is.
De man heeft de helft van zijn leven die zaak onderzocht en er ook veel over geschreven. Daarbij is zijn visie op de holocaust en de Duitse regering onder Hitler geleidelijk aan gaan wijzigen. Dat is ook logisch daar de man een historisch onderzoeker was, een wetenschapper.
En wetenschap wil zeggen dat men zich voor de conclusies gaat baseren op een analyse van de feiten. En aangezien men op die tienallen jaren van onderzoek steeds nieuwe elementen ontdekt die in je verhaal een rol spelen, is het ook logisch dat de conclusies veranderen. Dat is nu eenmaal de consequentie van serieus geschiedkundig onderzoek.
Het is hier dat zich de problemen voordien verbonden aan zijn zeer belangrijk werk. Het verklaart waarom de man voor Israël zowat persona non grata was en hij er pas na veel jaren in slaagde om zijn wetenschappelijk werk in de VS en in Duitsland uit te geven.
Het bijzondere aan zijn thesis was immers dat bepaalde joodse instellingen zoals de Jodenraad mee een rol speelden in het mogelijk maken van de holocaust. Voor hem was de te grote traditionele gehoorzaamheid van joden aan hun heersers hier mede verantwoordelijk.
Met andere woorden: joden waren deels medeplichtig. En dat ging er logischerwijze natuurlijk bij zionisten en andere joodse verenigingen moeilijk of niet in.
Tweede probleem waar hij mee zat was van puur internationaal politieke aard. Toen hij zijn werk wou publiceren was er in de VS en het Westen in het algemeen helemaal geen interesse voor de holocaust. Men was toen volop bezig Duitsland (toen nog West-Duitsland) aan het herbewapenen tegen de Sovjetunie en dus moest men Duitsland met rust laten.
De grote propagandaslag rond de holocaust is van veel recentere datum en is een twintig jaar geleden begonnen na de val van de Sovjetunie.
En dan zijn gewijzigde visie op de holocaust. Na verloop van tijd en meer studie van het Duitsland onder Hitler was het voor hem duidelijk geworden dat Hitler niet in detail had uitgemaakt waar er vernietigingskampen moesten komen en welke joden, zigeuners enzovoort wanneer en naar waar moesten gaan.
Neen, men moest niet eens zo’n groots plan in detail maken.
Diegenen die direct onder Hitler werkten wisten perfect wat te doen en de Duitse industrie graaide lekker mee door hen nog juist voor hun dood als slaven te gebruiken. Zie bijvoorbeeld de rol van I.G. Farben bij Auschwitz.
In die zin was Raul Hilberg dus continu in conflict met wat Norman Finkelstein en ook ik de propagandamolen van de holocaustindustrie noem. Gekend waren ook zijn ruzies met een Daniel Goldhagen en de universiteit van Harvard en dan zijn steun aan een Norman Finkelstein. Dus insinueren dat de man de holocaust ontkent is echt niet ernstig te noemen.
Wat betreft David Cole ga ik geen verdere commentaar geven daar ik de man niet ken. Maar dat er gaskamers geweest zijn staat eveneens vast. En wat betreft de aantallen slachtoffers wordt er gemakshalve over 6 miljoen joden gesproken zoals men het ook heeft over 20 miljoen Russische doden als gevolg van de Duitse inval van juni 1941.
Maar als je de man kunt vinden die ze allemaal telde en daarbij op die mooie ronde getallen uitkwam dan mag je me dat altijd melden. Het is als met de 3, 2 of 1 miljoen doden onder de Rode Khmer in Cambodja, enz…
Het zijn cijfers die in kranten en andere media hun eigen leven zijn beginnen leiden en veelal gebruikt worden maar die elke wetenschappelijke grond ontbreken.
Je doet natuurlijk qua onderzoek wat je graag wilt maar hier verspil je je kostbare tijd en dreig je totaal ongeloofwaardig te worden.
Maar sommigen lijken te kicken op wat zij dan zien als ‘een joods complot’ om de wereld te beheersen en te plunderen.
Misschien was het christendom dan ook al zo’n joods complot want behoudens de Romeinse soldaat Paulus waren het allemaal joden, Jezus incluis. Alhoewel wat die laatste betreft sommigen denken dat die van oorsprong een buitenaards wezen was.
China
Wat betreft China en de VS heb je blijkbaar nog niet begrepen waar internationale politiek en imperialisme in realiteit om draait. De essentie voor die machthebbers is het veroveren van markten en grondstoffen, met geweld uiteraard zoals nu in Syrië. Daarbij is het niet het element ideologie welke een rol speelt maar een puur en goed gekend machtsprincipe: de vijand van mijn vijand is mijn vriend.
En eens de vijand weg dan kan die nieuw-gevonden vriend met probleem mijn nieuwe vijand worden. Zeker in het Westen met zijn oppermachtige oorlogsindustrie (en dat zijn heus niet alleen de wapenfabrikanten maar ook wegenaanleggers, verkopers van voedsel aan de troepen, ngo’s enz…) is dat bijna een wetmatigheid. Want … ‘war is a racket’ zoals een vroegere Amerikaanse generaal bijna tachtig jaar geleden schreef.
De wereldgeschiedenis en dus de diplomatie, oorlogsvoering en de toon in de media moet je dan ook zo zien.
Ho Chi Minh was een vriend van de VS tot men in Washington Frankrijk nodig had tegen de Sovjetunie, de grootste vijand van de VS toen. En dus werd Ho Chi Minh van de ene dag op de andere de vijand. Waarna Ho Chi Minh dan maar ging aankloppen bij de vijanden van zijn Amerikaanse/Franse vijanden.
En dat waren China en de Sovjetunie.
En toen rond 1970 de Sovjetunie voor China de grote vijand werd werd Mao terug vriendjes van de VS. Waarna Vietnam in China geen vriend meer zag maar een vijand want het was in een alliantie met de VS, voor Vietnam toen de grootste vijand. En dus werd Hanoi nog een betere vriend van moskou.
Zo draait de wereld. Het gaat hem niet over ideologie maar over macht en hoe die te bereiken. Machiavelli dus.
Natuurlijk is er wel zoiets als ideologie en kan men haar belang niet onderschatten. Maar dit is een kwestie van interne politiek. Echter eens de VS een ander land geheel onder haar controle krijgt dan zal ze haar economisch machtsmodel, haar ideologie, opleggen, en dat is de zogenaamde ‘vrije markt’.
Die bestaat uiteraard niet maar heeft wel tot gevolg dat de grote Amerikaanse en eventueel Europese multinationals het land mogen leegplunderen.
Landen uit de derde wereld zullen in het algemeen werken via staatsbedrijven die al of niet met het leger verbonden zijn. Zie naar Egypte, Vietnam, Indonesië en Taiwan. Ze beschikken/beschikten immers niet over een gestructureerde ondernemersklasse en stevige financiële instellingen die dit industrieel bestel kunnen/konden onderbouwen. Dat komt pas later en zien we nu gebeuren in landen zoals Vietnam, Indonesïë, Egypte en China.
Vandaar is het te verklaren dat de VS op dit ogenblik met Al Qaeda samenwerkt. Zelfs al zijn het in wezen aartsvijanden. En hier komen wij bij een van de grote problemen van dit soort van politiek. Het is een politiek van de korte termijn die een probleem hoopt op te lossen en erdoor een nieuw soms veel groter doet ontstaan.
Wees er bijvoorbeeld zeker van dat in de leidende kringen van het Westen er ontzettend veel ruzie gemaakt wordt over het beleid ten overstaande van Syrië. Lees er de waarschuwingen van onze Staatsveiligheid over na. Lees wat een Vladimir Putin en Sergei Lavrov in Rusland er over zeggen. Zij waarschuwen continu voor dat gevaar van die jihadisten.
Maar in Washington is men zo corrupt dat onbekwaamheid heerst. Men denkt, als we nu winnen dan zullen we die mannetjes van Al Qaeda daarna ook wel de baas kunnen. En verder: het is oorlog en dus laten we de kassa rinkellen. Zakken vullen jongens!
Vandaar ook de houding van de VS tegenover China. Wel dien ik te stellen dat de titel ‘why we lost China?’ fout is want China was nooit van de VS en dus verloren ze het niet.
Wat betreft de tussenperiode 1945 tot 1949 heb ik te wenig informatie over dat aspect om er iets zinnigs over te zeggen. Wel gaf men na de dood van Chiang Kai-Shek in 1975 in Taiwan in officiële kringen grif toe dat zijn nederlaag het gevolg was van de grote corruptie van zijn leger en de onbekwaamheid ervan.
En misschien heeft men in de VS toen dezelfde conclusie getrokken. En wie weet dacht men aan een alliantie met Mao tegen Stalin. Die is er later dan wel gekomen.
Machtsdiplomatie en zogenaamde politieke idealen gaan niet samen. Er zijn trouwens in de internationale politiek niet iets van vast bondgenootschappen. Kijk naar de geschiedenis van welk land ook.
Gaarne zou ik hiermee ook deze discussie willen afsluiten.
Willy Van Damme