Als men de miljarden van Marcos, Sadam, Gadhafi,…zomaar kan confisceren, gewoon omdat het ‘stoute jongens’ waren, dan kan men dat ook met onze spaargelden. Het geld op je bankrekening is niet ècht van jou, je mag het enkel even gebruiken. Als de bel gaat en de speeltijd voorbij is, moeten we alle chips terug afgeven aan de juffrouw. MF Global pikte geld uit de klientenrekeningen om gokschulden te betalen. Er volgden geen sancties. Cyprus is een wat grotere variante op dit thema. Willekeurige confiscatie is echter een aantasting van de grondvesten van het kapitalisme:
het recht op privé-bezit. Hier komen ‘links’ en ‘rechts’ samen: wat maakt het uit of privé-bezit geconfisceerd wordt door corporate monopolisten of gewoon afgeschaft wordt door de communisten? Voorlopig is het eerste nog aangenamer dan het tweede.
Greenspan formuleerde het zo:
‘Als er iets zou bestaan dat de waarde van uw bezitting echt veilig stelt, moet dat door de staat onwettig worden verklaard.’ Hetgeen betekent dat alle bezit verplicht onderhevig moet zijn aan erosie. Langzame erosie door inflatie of snelle erosie door confiscatie. Het is een wettelijk vastgelegde aantasting van het (in theorie) o zo heilige dogma van het ‘eigendomsrecht’. Geen kattepis!
Verdorie, is De Grauwe dan toch een communist!?
Walter Baeyens
Antwoord:
Wie zijn geld aan de bank in bewaring geeft heeft inderdaad nooit de zekerheid dat hij het ook terugkrijgt. Er is wel de beperkte waarborg van de staat maar die gaat maar zover als de overheid wil gaan. Zegt die jnet – wat ze grondwettelijk kan – dan is dat ook njet.
Het is iets wat blijkbaar velen onvoldoende beseffen.
Willy Van Damme
↧
Reactie op De zoon van Paul De Grauwe door Walter Baeyens
↧