Willy,
inderdaad, de grote vraag is : waarom blijven journalisten zo lang onzin verkopen, terwijl de informatie die geen onzin is, toch goed verkijgbaar is.
( Ik denk aan 911, met info van David Ray Griffin en de ‘Architects and Enineers for 911′, met Richard Gage)
( En ik denk aan de preciese berichtgeving in de Frankfurter Allgemeine, waar je exact de namen krijgt van de families die in Houla vermoord zijn, en leest dat hun buren niets is aangedaan, en dat al de vermoorde families loyaal aan Assad waren)
Misschien moeten we die journalisten personlijk opbellen en de vraag direct aan hen stellen.
Jij denkt aan druk vanuit regering en uitgevers en hoofdredacties.
Ja, ik denk ook aan de hoofdredacties of andere invloedrijke redacteuren die op een of andere manier gehersenspoeld zijn.
Ken je het verhaal van Oscar Callaway? Dit congreslid verklaarde in 1917 dat JP Morgan de ‘policy’van de 25 grootstre kranten in de VS had opgekocht, er eigen ‘waakhonden’ had geplaatst en zo àlle media in de VS kon beïnvloeden, omdat ze allemaal elkaar na-schrijven.
Voor als je tijd hebt: http://tinyurl.com/4l762lb
Ken je het begrip ‘The Masters of Discourse’ van Israel Shamir ?
Dit is uit de boekomschrijving op Amazon:
‘Welcome to the new world order, where mass media, a fully integrated public-opinion-forming machine of mind control had rendered the Left and Right obsolete and subservient to Zionism. Who are the people who own and operate this machine? Are they actually the Jewish Lobby? No, says Shamir. The formidable Jewish Lobby is just the visible tip of the iceberg, while below there are miles and miles of solid ice: media lords, chief editors, their favourite university pundits – in short, the Masters of Discourse.’
Beste Willy,
ik verwacht helemaal geen antwoord op deze korte reactie. Besteed uw tijd nuttiger aub. Maar ik wilde dit toch graag even schrijven. Groet, Jan.
Jan Verheul
Antwoord:
Ik ken je niet en nog nooit van je gehoord maar je discours is erg intelligent en zeer goed doordacht.
Ik ben nu 60 en zit al 34 jaar in de journalistiek met een toch wel stevig parcours.
Ik ben met deze blog begonnen omdat ik steeds die censuur zag en het niet meer aankon om belangrijke zaken alleen nog maar te beschrijven in 1500 tekens.
ik zie deze stap als veruit de beste en belangrijkste in mijn carrière. Het bezorgt mij pakken werk, geen rooie duit maar veel plezier.
In het Verenigd Koninkrijk is er een instelling waarin ambtenaren van o.m. Binnenlandse Zaken, de veiligheidsdiensten en zowat de belangrijkste hoofdredacteurs zitten. Zij bepalen er de grote lijnen van het mediabeleid.
Verder raad ik je aan het verhaal hier te lezen van WikiLeaks over Aljazeera. Het toonde aan dat die zender bijna woord per woord wordt nagekeken door de heersende familie Al-Thani, de Amerikaanse ambassade in Doha en de Amerikaanse militaire veiligheidsdienst DIA. Ook de keuze van de studiogasten wordt door hen mee gedicteerd. Dit is gewoon bangelijk micromanagement en ik vermoed dat als dit waar is voor Aljazeera dit ook zo is voor andere belangrijke media als Reuters, BBC, CNN, New York Times, enz..
Ik herinner mij een verhaal op Newsnight BBC Two op een vrijdag. De Britse eerste minister Gordon Brown was midden in de week naar Moskou gegaan om er de problemen rond de Russische joint-venture van BP (TNK-BP) in het voordeel van BP recht te trekken.
Dat leek niet te lukken en kijk op vrijdagavond was er plots een grote reportage van hun zogenaamde diplomatieke correspondent Mark Urban die nog maar eens de oude vuile Britse was van Rusland bovenhaalde.
ik kan niet bewijzen dat Mark Urban dat in opdracht van BP/Gordon Brown deed, maar iets anders geloof ik niet.
En toen Jacques Monsieur, onze wapenhandelaar en spion, in de VS werd gearresteerd (een andere bron spreekt van een ontvoering in Panama) werd dat bekend gemaakt via een persbericht van het Amerikaanse ministerie van Justitie. Dat verhaal was weredldwijd nieuws maar werd overal gebracht als een kopie en plakversie van dat ene persberricht. Niemand stelde zich vragen, niemand deed onderzeoek of trok alternatieve berichtgeving na. Dat heeft toch niets met berichtgeving te maken.
En inderdaad 11 september. Wie vragen stelt wordt in onze media veelal afgedaan als een soort van halve gare zot die overal alleen maar samenzweringen ziet. Het Pentagon stelde dat er een vliegtuig bij hen was binnengevlogen maar niemand stelde zich de vraag waarom er op geen enkele foto van dat incident dan vliegtuigresten te zien zijn. Zo ver gaat dat.
Daarom dat ik amper respect toon voor wat kranten als nieuws brengen. Waarom zou ik? Respect moet je immers verdienen.
Willy Van Damme