Zoals je al zegt, het zal nooit gebeuren. Onder de noemer van ‘objectief’ recruteert men mensen, die alles behalve objectief zijn, maar inplaats daarvan bereid om te GELOVEN in wat ik voor het gemak de Washingtonobediëntie zou willen noemen. Iedere kritische noot die oproept tot realiteitszin, vegen ze gewoonlijk (mijn ervaring toch) arrogant van tafel. Het is vechten tegen de bierkaai. Dankzij het internet zitten we er nu met onze neus op dag aan dag. Toch ziet het er erger uit dan toen mijn moeder tijdens de tweede wereldoorlog aan de rand van een dorp woonde, waar er geen elektriciteit was en dus geen radio en waar de mensen vanuit armoede één krant deelden met de hele straat.
Moud houden, Willy :-)
Edith Legrand
Antwoord:
Ooit zijn er met mij gesprekken geweest van mensen van zo’n Europese studiedienst die over het buitenland en de EU rapporten schrijven en conferenties organiseren.
Het idee was dat ik, eventueel onder een schuilnaam, op een blog van hun stukken zou schrijven over die zaken. Maar daar men voor de werking afhangt van overheidssubsidies vreesde men de financiële drooglegging en werd het idee opgeborgen.
Het is op die wijze dat het systeem werkt. Wie als onderzoeksinstelling niet in de pas loopt krijgt gewoon geen of amper nog opdrachten. Ik ken zo’n specifiek verhaal. En dan sterft men. Het is erg simpel maar wel dictatoriaal. Elk kritische stem wordt op die wijze monddood gemaakt.
Vroeger toen ik me vooral met Azië bezig hield was ik regelmatig kind aan huis binnen onze diplomatieke wereld. Zelf al was ik toen ook al mijn eigen man. Nu echter met hun walgelijke politiek in het Midden-Oosten blijken alle deuren er voor mij gesloten.
Toen ik mijn reis naar Damascus voorbereide nam ik contact op met Buitenlandse Handel, Buitenlandse Zaken en de ambassade in Beiroet. Niemand wou mij of-the-record te woord staan. In Beiroet waren onze beider diplomaten die dag plots weg. Een kritische stem aanvaard men niet.
Je hebt in Rusland het Levada-Center, een centrum voor opinieonderzoek dat door de westerse media steevast als ‘onafhankelijk’ wordt omschreven. Wat mijn achterdocht wekte daar men die club ook om de haverklap in onze kranten citeert.
Bij onderzoek bleek dat ‘onafhankelijk’ centrum het grootste deel van zijn opdrachten uit de EU en de VS te krijgen. En dat noemt men dan onafhankelijk. Onafhankelijk van Rusland wel natuurlijk.
Vandaar mijn reactie toen ik die website zag van dat Journalismfund. Ik zie hen geen echt kritisch werk meer steunen. Maar ze kunnen de buitenwereld natuurlijk altijd het tegendeel bewijzen. Wie weet was ik hier fout. En dan zal ik dat probleemloos ook toegeven.
Willy Van Damme