Geachte heer Van Damme,
Graag uw mening over:
Tim Anderson’s important new book, titled “The Dirty War on Syria” discusses US naked aggression – “rely(ing) on a level of mass disinformation not seen in living memory,” he explains.
ISIS is the pretext for endless war without mercy, Assad the target, regime change the objective, wanting pro-Western puppet governance replacing Syrian sovereign independence.
There’s nothing civil about war in Syria, raped by US imperialism, partnered with rogue allies. Anderson’s book is essential reading to understand what’s going on. -Stephen Lendman, Distinguished Author and Research Associate of the Centre for Research on Globalization (CRG), Host of the Progressive Radio News Hour on the Progressive Radio Network.
Professor Anderson demonstrates unequivocally through carefully documented research that America’s “Moderate Opposition” are bona fide Al Qaeda affiliated terrorists created and protected by the US and its allies, recruited and trained by Saudi Arabia, Turkey, in liaison with Washington and Brussels.
Through careful analysis, professor Anderson reveals the “unspoken truth”: the “war on terrorism” is fake, the United States is a “State sponsor of terrorism” involved in a criminal undertaking. Michel Chossudovsky, Director of the Centre for Research on Globalization, Professor of Economics (Emeritus), University of Ottawa.
Mvg
de muur
Antwoord:
Herhaalde malen heb ik hier reeds het fundamenteel probleem besproken van het Amerikaans buitenlands beleid. Daar is soms moeilijk een eenduidigheid in te vinden.
Je hebt op dit terrein in wezen vier machtscentra die elkaar soms bijna openlijk bestrijden. Er is vooreerst het Witte Huis, je hebt de CIA, Buitenlandse Zaken (State Department) en het Pentagon.
Daarbinnen heb je dan nog allerlei groepen die eveneens soms met getrokken messen tegenover elkaar zitten. In essentie, en uitermate simplistisch heb je de realisten, genre Henry Kissinger, en de neoconservatieven, genre gewezen vicepresident Dick Cheney.
In de huidige administratie zijn dat mensen als een Victoria Nuland, de verantwoordelijke voor Oekraïne, en Robert Ford, de gewezen aanstoker van de oorlog tegen Syrië. Beiden mensen van Buitenlandse Zaken. Ik denk niet dat John Kerry daartoe behoort. Maar dat is een uiterst persoonlijke inschatting.
Het gevolg is dat in de geschiedenis van het Amerikaans buitenlands beleid het niet zelden ieder voor zich is en die centra onderling al eens een oorlog uitvochten.
Ik heb hier in het geval van Syrië trouwens al enkele voorbeelden van gegeven. Al Qaeda dat de steun geniet van de CIA en het Syrisch Democratisch Front, een andere rebellengroep die indirect samenwerkt met de regering Assad, dat met het Pentagon, en de Russen, samenwerkt.
Er is ook het recente verhaal van journalist Seymour Hersh die beschreef hoe het Pentagon indirect samenwerkte met de regering in Damascus. Het was ook het Pentagon die rond 2005 de neoconservatieve plannen met succes saboteerde om Iran aan te vallen.
Nu is het een publiek geheim dat ISIS en al Qaeda en al die andere terreurgroepen voor zover geweten als vader en moeder de VS en Saoedi Arabië en de VS hebben met Israël als de welwillige vroedvrouw. Nieuws is dat niet en de oorlog tegen de terreur is zo nep als maar kan zijn. Voorbeelden zat.
Ik denk dat ik hier al voldoende bewijzen gegeven heb om dat te staven. Vandaag nog plaatste De Standaard drie stukken die aantonen dat de krant al Qaeda en andere terreurgroepen voluit steunt.
Het feit dat ze vandaag een vrije tribune opnamen van een lid van dat door de Saoedi’s gefinancierde Syrische Hoog Onderhandelingscomité (HOC) zegt voldoende. Het is dat HOC dat op dit ogenblik toch nauw in een militair front samenwerkt met al Qaeda en andere terreurgroepen als Ahrar al Sham.
En wie Ahrar al Sham zegt, zegt ook Sjeik Basam Ayachi, peetvader van de Molenbeekse terreurgroepen en topman van die beweging. Ook in de andere teksten in DS van vandaag lees je niets over de aanwezigheid in Syrië van die groepen.
Zoals men in het vroegere China gezichten op foto’s wegmoffelde zo doet de Standaard en de anderen dat met al Qaeda in Syrië. Ze bestaan niet (tot eind 2013), ze bestaan wel en ze bestaan niet, vanaf midden 2015.
Het bombarderen van die salafistische bendes is voor de krant iets wat niet kan. Wat toch een bewijs is voor de steun van die krant aan de terreur.
In het westen is er echter duidelijk een wens aanwezig om er mee te breken. Het wordt te gevaarlijk, zonder echt resultaat en de bevolking begint het steeds meer te snappen hoe de vork aan de Syrische steel zit.
Dat gebeurt echter zeer langzaam en te vaag. Volgens mij bewust om het gezicht van een Obama en Hollande te redden.
Ik heb hier, dacht ik, al voldoende bewijzen voor gegeven. Gisteren nog verklaarde de Syrische vertegenwoordiger bij de vredesbesprekingen in Genève dat de schuldige voor het mislukken van die onderhandelingen Qatar, Turkije en Saoedi Arabië zijn.
Over Frankrijk, de VS en het Verenigd Koninkrijk zweeg hij. Wat toch veelzeggend is. Natuurlijk zijn er binnen de VS en de EU nog steeds krachten aanwezig die Syrië liefst geheel zien vernield worden en die salafisten zelfs aan de macht willen brengen.
Ik noem dat de psychopaten van de politiek, genre David Petreaus, John McCain en Victoria Nuland. De vraag is of die op dit ogenblik het beleid met betrekking tot Syrië bepalen. Ik denk niet. Wel loeren ze in de rand om eventueel het dossier terug in handen te krijgen.
Ook kan men er gif op nemen dat ze die salafistische bendes terug elders willen inschakelen zoals in Rusland, Indië en China. Het zijn voor de VS, en Israël, altijd nuttige idioten geweest, moordmachines die men eventueel kan inschakelen om onwillige regeringen in de problemen te brengen.
De tekst die U aanhaalde is daarom volgens mij deels achterhaald. Ze bevat ook te weinig nuanceringen. Als je bijvoorbeeld met bepaalde betrokken Belgische politici spreekt dan beseffen ze hoe ze bedrogen werden en welke dramatische gevolgen hun fouten hebben.
Maar de karikaturale beeldvorming van onze media blijft en dat is toch wel een heel grote schande en een gevaar.
Willy Van Damme