Ah, er is vast genoeg cynisme maar ik denk wel degelijk dat veel journalisten nog altijd geloven wat ze schrijven, en ze zijn niet alleen. Ik sluit daarbij aan bij Chomsky. Het zou niet de eerste keer zijn dat de eerste de beste onopgeleide taxichauffeur(ik ken eigenlijk het profiel van taxichauffeurs niet) beter snapt wat er gaande is in bv Syrie dan alle welopgevoede intellectuelen bij elkaar. Hoe dat in godsnaam mogelijk is is wel een boeiende vraag, maar het lijkt meer op snobisme en op politieke correctheid dan op cynisme . En een stuk journalistieke code.Volgens mij staat er wel ergens de journalistieke code dat ge niet zomaar een kat een kat moogt noemen. Dat is namelijk niet objectief en onpartijdig. Grijns.
Antwoord:
Kijk, enkele maanden geleden deed James Mattis, de Amerikaanse minister van Defensie, de uitspraak tegen een groep journalisten dat de VS geen bewijzen hebben dat het Syrische leger ooit sarin heeft gebruikt. Maar wel dat ze moeten oppassen met dat wel te gebruiken en dat dit gevaarlijk zou zijn.
Achteraf hebben verscheidene journalisten dit citaat gebruikt maar alleen de laatste zin dat het Syrische leger moest oppassen sarin te gebruiken. De zin dat er geen bewijs voor het gebruik van sarin was liet men steeds achterwege. Je kan dan moeilijk anders dan constateren dat men hier manipuleert en dat dit kwaadaardig is.
Natuurlijk zijn er mensen die geloven in die verhalen van ‘Right to Protect’ (R2P) maar dat zijn dan de voorstanders van een ‘humanitaire’ oorlog. Typisch was de reactie van IKV/Pax Christi toen in april 2013 bij Khan al Assal voor het eerst gifgas (sarin) werd gebruikt en zij in Trouw snel daarna opriepen om Syrië te bombarderen.
Zij vormen een front met wat men steeds de neoconservatieven zoals Dick Cheney en John Bolton noemt. Ik had ooit een telefonisch contact met Jo Hanssen, een vroegere vriend en hoofd toen van Pax Christi, rond hun houding betreffende de oorlog tegen Joegoslavië.
Ik had in Humo een lezersbrief tegen hun houding rond Kosovo geschreven. Zij verdedigden immers het UCK, in wezen een criminele bende die nadien ook kloosters en kerken in brand stak.
Hij gaf tegen mij vlot toe dat het probleem in Kosovo bij dat milieu van Kosovaarse ultranationalisten zat en waarbij hij toegaf dat die weigerden met andere bevolkingsgroepen samen te leven. Nochtans verdedigde zijn organisatie het UCK toen door dik en dun.
Franklin De Vrieze, hun man die in die periode rond Kosovo werkte, ging na de oorlog voor de OVSE werken, een van die organisaties gecontroleerd door de VS en de EU. Hij zal wel blijven beweren dat hij geen leugens verkocht – je geeft immers niet zomaar toe een bedrieger te zijn – maar hij deed dat praktisch zeker bewust want zijn wijze van optreden voor Pax Christi in deze kwestie verzekerde hem nadien een goed inkomen.
Mensen gaan nooit zomaar hun kwaadwilligheid erkennen. Om met een gerust gemoed te gaan slapen zullen zij zich tegenover de buitenwereld voorstellen als een goed mens, niet als een smeerlap.
In wezen is dit dezelfde attitude als onze politici. Leopold II bezette toch Congo om de inwoners daar te kerstenen, niet om de rubber, palmolie of koper. Als je hem tenminste geloofde.
Willy Van Damme